“
وای به حال كسی كه خوبی را برای زن و فرزندان خود گذاشته و با بدی به طرف پروردگار خود قدم بردارد. (یعنی ثروت و دارایی كه جمع كرده بود را بدون این كه خمس و زكات آنها را داده باشد و به فقرا انفاق كند را رها ساخته و زن و فرزندش از آن استفاده كنند و خودش در سختی پس از مرگ به سر برد.)
