محسودترین مردم كسی است كه به زیر خاك رفته باشد و از عقاب الهی ایمن شده باشد و امید ثواب خدا داشته باشد.


محمد (پیامبر اسلام)

896

هر كه نقصانی به او نرسد امید خیر در او نیست.


محمد (پیامبر اسلام)

896

نیكی به پدر و مادر جای جهاد را میگیرد. (یعنی از نظر ثواب با هم، هم رتبه هستند زمانی كه فرزند شوق رفتن به جبهههای جنگ را دارد ولی پدر و مادرش راضی نیستند.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

علاقه و شوق نسبت به دنیا، غم و اندوه را زیاد میكند و پرخوری، قلب را سخت میكند.


محمد (پیامبر اسلام)

896

دلهای خود را به انتظار (و صبر برای به دست آوردن و رسیدن به آرزوهای خوب) عادت دهید و زیاد (در مورد خود و گذشته و آیندهی خود) اندیشه كنید.


محمد (پیامبر اسلام)

896

بدان كه قلم به هر چیزی كه بودنی و محقق شدنی است، جاری میشود. (یعنی با قلم میتوان بر روی كاغذ همهی آرزوهای خود را نوشت و بین نوشتن و رسیدن راه بسیار است.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

قرض، پرچم خدا در زمین است پس زمانی كه بخواهد بندهای را ذلیل كند، آن را به گردنش میاندازد تا به همان حال بمیرد. (البته بارها گفتهایم كه منظور از خواستن خدا، همراه با حكمت و رفتار بندگان است.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

قاضی عادل را روز قیامت میآورند و (زمانی كه) با شدّت حساب (با عادل بودنش) روبرو میشود، آرزو میكند (كه ای كاش) میان دو نفر در مورد یك خرما قضاوت نكرده بود.


محمد (پیامبر اسلام)

896

كسی كه قلب پاكی داشته باشد، خداوند به او اشتیاق پیدا می-كند.


محمد (پیامبر اسلام)

896

بهترین برادران (ایمانی) شما كسانی هستند كه عیوبتان را به صورت هدیه به شما بدهد. (همانطور كه هدیه از روی شوق و محبّت است و طرف مقابل نیز آن را میپذیرد و تشكّر هم میكند، گفتن عیوب نیز باید چنین باشند.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

دعا، بلا را (هم) دفع میكند. (زیرا دعا از خدا خواستن است و او نیز قادر به انجام هر كاری است.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

همانا محبوبترین بندگان نزد خدا كسانی هستند كه خداوند، آنها را دوستدار كار نیك و انجام دادن آن قرار داده است (بندگانی هستند كه شوق عجیبی به كار نیك و انجام دادن آن دارند.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

برای هر دردی، دارویی هست، پس زمانی كه داروها به درد برسند (به هر دردی همان داروی خودش پیدا شود و استفاده گردد) با اجازه و خواست خداوند بزرگ (آن بیماری) از بین میرود.


محمد (پیامبر اسلام)

896

كسی كه برای امّت من یك روز آرزوی گرانی كند، خداوند، عمل چهل سال او را باطل میكند.


محمد (پیامبر اسلام)

896

امیدواری، (امید داشتن) رحمتی از طرف خداوند برای امّت من است، اگر امیدواری نبود، مادری فرزند خود را شیر نمیداد، و كشاورزی درختی نمیكاشت.


محمد (پیامبر اسلام)

896

در قلب مؤمن امید و ترس، (یك جا) جمع نمیشود مگر این كه خداوند عزیز و بزرگ (در دنیا) به مؤمن امیدواری میدهد و (در آخرت) از ترس در امانش میدارد.


محمد (پیامبر اسلام)

896

زینت دهید مجالس خود را به ذكر فضایل علی بن ابیطالب (ع) كه در او هفتاد خصلت از خصلتهای پیغمبران هست.


محمد (پیامبر اسلام)

896

با بخیل كه مانع میشود تو را از رسیدن به غایت مقصود خود مشورت مكن، با كسی كه حرص دنیا داشته باشد كه زینت میدهد برای تو هر رأی را كه بدتر است مشورت مكن.


محمد (پیامبر اسلام)

896

هر كه قرآن را بیاموزد سپس بعد از آن حرامی بخورد یا محبّت دنیا و زینت دنیا را بر عمل كردن به قرآن اختیار كند مستوجب غضب الهی گردد مگر آنكه توبه كند و اگر بیتوبه بمیرد قرآن با او خصمی كند.


محمد (پیامبر اسلام)

896

فقر نزد مردم موجب خواری است (ولی) نزد خداوند در روز قیامت (نوعی) زینت است. (كه چون در دنیا سختی كشیده است در آن جا به آسایش ابدی میرسد.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

E