“
بر شما (عمل بر طبق قرآن) لازم است پس او را پیشوای خود قرار دهید زیرا سخن پروردگار جهانیانی است كه (قرآن) از اوست و به سوی او برمی گردد، پس به آیات متشابه (كه نیاز به تفسیر دارند) ایمان آورده و از مثالهای او عبرت بگیرید.
“
برای عالِم، هر چیزی حتّی ماهی در دریا، (از خداوند) طلب آمرزش میكند. (زیرا بیان اعتقادات و احكام توسّط علماء، به دریاها هم میرسد و عالِم میگوید به دریا هم نباید آسیب رساند زیرا موجودات زنده در آن زندگی میكنند.)
“
برترین شما از نظر ایمان، خوش خلقترین شما هستند. (همین است كه گفته میشود حسن خلق، نصف دین است.)
“
برترین مؤمن در اسلام كسی است كه مسلمانان از زبان و دستش در امان باشند و برترین مؤمن در ایمان، خوش خلقترین شما است.
“
بعد از كلمهی اخلاص (وحدانيّت خداوند و ایمان) چیزی بهتر از سلامتی داده نشده است (چون اگر سلامتی نباشد، عبادت هم به معنای واقعی انجام نمیشود) پس از خداوند، سلامتی بخواهید.
“
به برادر (ایمانی) خود یاری برسان چه ظالم باشد و چه مظلوم (زیرا) اگر ظالم باشد، او را از ظلماش ممانعت كن و اگر مظلوم باشد به یاری او بشتاب.
“
به درستی كه ایمان به من ندارد كسی كه شب سیر میخوابد و همسایهی مسلمانش گرسنه است.
“
به من ایمان نیاورده است كسی كه سیر بخوابد و برادر مسلمانش گرسنه باشد.
“
بهترین (افراد) مؤمن از نظر ایمان كسی است كه وقتی از او چیزی خواسته شد، بدهد (بخیل نباشد) و زمانی كه به او چیزی ندهند، بینیاز باشد (حریص و طمّاع نسبت به آن چه در دست مردم است، نباشد.)
“
بهترین (نوع) ایمان آن است كه بدانی، هر چه باشی، خداوند با تو است.
“
بهترین برادران (ایمانی) شما كسانی هستند كه عیوبتان را به صورت هدیه به شما بدهد. (همانطور كه هدیه از روی شوق و محبّت است و طرف مقابل نیز آن را میپذیرد و تشكّر هم میكند، گفتن عیوب نیز باید چنین باشند.)
“
بهترین مسجد، برای زنان، گوشهی اتاقشان است. (مگر این كه رفتن به مسجد به منظور آگاهی از احكام و عقاید اسلامی باشد.)
“
پاكیزگی از ایمان است. (ایمان هر شخصی را نشان میدهد.)
“
جز با (انسان) مؤمن همنشینی مكن و جز با (انسان) پرهیزكار، غذا مخور. (زیرا همنشینی با مؤمن، به ایمان تو اضافه میشود و خوردن غذا با مؤمن به این خاطر است كه او آداب غذا خوردن را میداند.)
“
چرا شما برادر خود را میكشید؟ (و زمانی برادر ایمانی خود را میكشید كه) یكی از شما از برادر خود، چیز خوبی ببیند كه مایهی تعجّب اوست (و به حال او غبطه میخورد) پس (در این صورت) باید برای او از خدا بركت بخواهد (نه این كه حسادت بورزد و در پس ضربه زدن به او باشد.)
“
حسد، ایمان را فاسد میكند همان طوری كه مادهی تلخ، عسل را فاسد میكند. (همان طوری كه عسل بسیار شیرین است، ایمان نیز چنین است و تلخی، شیرینی را از بین میبرد و همین طور، حسد، ایمان را محو میكند.)
“
حقیقتاً خداوند بزرگ، غیرت را برای زنان و جهاد را برای مردان قرار داده است. پس هر كدام از زنان بر ایمان خود، صبور باشند، مانند پاداش شهید، ثواب میبرند.
“
حكایت مؤمن و ایمان مانند حكایت اسب و محدودهی افسار خودش است كه به آن اطراف رفته سپس دوباره (به جای خود) برمیگردد. (مؤمن نیز از خط مستقیم جدا نمیشود.)
“
حیاء و ایمان (همیشه) در كنار یكدیگرند و اگر یكی از آن دو (در وجود كسی) از بین رفت، دیگری هم از بین میرود.
“
حیاء، جزء ایمان است (بدون حیاء ایمان ناقص میباشد) و (انسان با) ایمان در بهشت میرود و بدزبانی جز ستم است و (انسان) ستم (گر) در آتش (جهنّم) است.