بر شما (عمل بر طبق قرآن) لازم است پس او را پیشوای خود قرار دهید زیرا سخن پروردگار جهانیانی است كه (قرآن) از اوست و به سوی او برمی گردد، پس به آیات متشابه (كه نیاز به تفسیر دارند) ایمان آورده و از مثالهای او عبرت بگیرید.


محمد (پیامبر اسلام)

896

برای عالِم، هر چیزی حتّی ماهی در دریا، (از خداوند) طلب آمرزش میكند. (زیرا بیان اعتقادات و احكام توسّط علماء، به دریاها هم میرسد و عالِم میگوید به دریا هم نباید آسیب رساند زیرا موجودات زنده در آن زندگی میكنند.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

برترین شما از نظر ایمان، خوش خلقترین شما هستند. (همین است كه گفته میشود حسن خلق، نصف دین است.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

برترین مؤمن در اسلام كسی است كه مسلمانان از زبان و دستش در امان باشند و برترین مؤمن در ایمان، خوش خلقترین شما است.


محمد (پیامبر اسلام)

896

بعد از كلمهی اخلاص (وحدانيّت خداوند و ایمان) چیزی بهتر از سلامتی داده نشده است (چون اگر سلامتی نباشد، عبادت هم به معنای واقعی انجام نمیشود) پس از خداوند، سلامتی بخواهید.


محمد (پیامبر اسلام)

896

به برادر (ایمانی) خود یاری برسان چه ظالم باشد و چه مظلوم (زیرا) اگر ظالم باشد، او را از ظلماش ممانعت كن و اگر مظلوم باشد به یاری او بشتاب.


محمد (پیامبر اسلام)

896

به درستی كه ایمان به من ندارد كسی كه شب سیر میخوابد و همسایهی مسلمانش گرسنه است.


محمد (پیامبر اسلام)

896

به من ایمان نیاورده است كسی كه سیر بخوابد و برادر مسلمانش گرسنه باشد.


محمد (پیامبر اسلام)

896

بهترین (افراد) مؤمن از نظر ایمان كسی است كه وقتی از او چیزی خواسته شد، بدهد (بخیل نباشد) و زمانی كه به او چیزی ندهند، بینیاز باشد (حریص و طمّاع نسبت به آن چه در دست مردم است، نباشد.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

بهترین (نوع) ایمان آن است كه بدانی، هر چه باشی، خداوند با تو است.


محمد (پیامبر اسلام)

896

بهترین برادران (ایمانی) شما كسانی هستند كه عیوبتان را به صورت هدیه به شما بدهد. (همانطور كه هدیه از روی شوق و محبّت است و طرف مقابل نیز آن را میپذیرد و تشكّر هم میكند، گفتن عیوب نیز باید چنین باشند.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

بهترین مسجد، برای زنان، گوشهی اتاقشان است. (مگر این كه رفتن به مسجد به منظور آگاهی از احكام و عقاید اسلامی باشد.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

پاكیزگی از ایمان است. (ایمان هر شخصی را نشان میدهد.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

جز با (انسان) مؤمن همنشینی مكن و جز با (انسان) پرهیزكار، غذا مخور. (زیرا همنشینی با مؤمن، به ایمان تو اضافه میشود و خوردن غذا با مؤمن به این خاطر است كه او آداب غذا خوردن را میداند.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

چرا شما برادر خود را میكشید؟ (و زمانی برادر ایمانی خود را میكشید كه) یكی از شما از برادر خود، چیز خوبی ببیند كه مایهی تعجّب اوست (و به حال او غبطه میخورد) پس (در این صورت) باید برای او از خدا بركت بخواهد (نه این كه حسادت بورزد و در پس ضربه زدن به او باشد.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

حسد، ایمان را فاسد میكند همان طوری كه مادهی تلخ، عسل را فاسد میكند. (همان طوری كه عسل بسیار شیرین است، ایمان نیز چنین است و تلخی، شیرینی را از بین میبرد و همین طور، حسد، ایمان را محو میكند.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

حقیقتاً خداوند بزرگ، غیرت را برای زنان و جهاد را برای مردان قرار داده است. پس هر كدام از زنان بر ایمان خود، صبور باشند، مانند پاداش شهید، ثواب میبرند.


محمد (پیامبر اسلام)

896

حكایت مؤمن و ایمان مانند حكایت اسب و محدودهی افسار خودش است كه به آن اطراف رفته سپس دوباره (به جای خود) برمیگردد. (مؤمن نیز از خط مستقیم جدا نمیشود.)


محمد (پیامبر اسلام)

896

حیاء و ایمان (همیشه) در كنار یكدیگرند و اگر یكی از آن دو (در وجود كسی) از بین رفت، دیگری هم از بین میرود.


محمد (پیامبر اسلام)

896

حیاء، جزء ایمان است (بدون حیاء ایمان ناقص میباشد) و (انسان با) ایمان در بهشت میرود و بدزبانی جز ستم است و (انسان) ستم (گر) در آتش (جهنّم) است.


محمد (پیامبر اسلام)

896

E