“
جهنّم در شهوات (خواهشهای نفسانی و در نهایت آرامش و لذّت حرام دنیایی) و بهشت در سختیها، پنهان شده است.
“
چه در سختی و چه در آسایش از خداوند بترس. (و گناه مكن)
“
چهار چیز است كه كم آن (هم) زیاد است: فقر، درد، دشمن و آتش.
“
چهار چیز است كه هر كه یكی از آنها را به جا آورد داخل بهشت شود: كسی كه تشنهای را سیراب گرداند، یا گرسنهای را سیر كند، یا عریانی را بپوشاند، یا بندهای را كه در مشقت باشد آزاد كند.
“
چهار خصلت، جزء بدبختی است: خشكی اشك چشم و سختی دل و آرزوی دراز و دوست داشتن به این كه همیشه در دنیا بماند (یعنی از مرگ بیزار باشد.)
“
حقیقتاً بر مؤمنین لازم است كه نسبت به (بیماری) و دردهای یكدیگر متأثّر شوند همان طوری كه بدن از درد سر، بیقرار میشود (و آرام و قرار ندارد و یك نقطهی كوچكی درد میكند اما تمام بدن، بیخوابی میكشد.)
“
حقیقتاً پاداش كسی كه غذا (نعمت الهی) را خورده و شكر به جا میآورد، مانند (پاداش) كسی است كه روزهدار و صبور است. (بر سختیهای روزه صبر میكند.)
“
حقیقتاً فرزند، (موجب) بخل، ترس، نادانی و غم است. (پس اولیاء وظیفه دارند این صفات را از او دور سازند.)
“
حقیقتاً مؤمن، شیطان را ضعیف و لاغر میكند همان طوری كه یكی از شما شتر خود را به خاطر (سختی) سفر لاغر میكند.
“
حكایت مؤمنان در دوستی و مهربانی در میان یكدیگر مانند (اعضای یك) بدن است كه اگر بعضی از آن اعضا شكایت كنند، اعضای دیگر نیز بیداری كشیده و تب میكنند. (اگر به یك مؤمن گرفتاری برسد، مؤمنان دیگر هم سختی میبینند.)
“
خارج شدن مؤمن از دنیا را به چیزی شبیه نمیكنم مگر به خارج شدن نوزاد از شكم مادرش كه با آمدن به دنیا از آن غم و تاریكی رها میشود.
“
خدا را خدا را (قسم میدهم) دربارهی كسی كه برای او جز خدا یاوری نیست. (او را حمایت كنید وگرنه به عذاب سخت خداوند، مبتلا خواهید شد.)
“
خداوند، دردی نفرستاده مگر (این كه) با آن، شفاء (نیز) نازل كرده است.
“
خدایا! از ناتوانی، تنبلی، ترس، بخل، پیری (كه زمینگیر شود)، عذاب قبر، عذاب جهنّم و رسوایی در دنیا و آخرت به تو پناه میبرم.
“
خدایا! كارهای ما را ختم به خیر كن و از ذلّت دنیا و عذاب آخرت، نجاتمان ده.
“
دختران (خود را) ناراحت مكنید زیرا آنها، باعث اُنس (با شما) هستند.
“
در زمان آسایش به سوی خدا، توجّه كن و او را بشناس تا او نیز تو را در سختی بشناسد (و در آن موقع كه كاری از كسی برنمیآید، به كمك تو برسد)
“
در مالی كه آفتی به آن رسیده و در بدن (كه سختی و فشار) در آن نباشد، خیری نیست.
“
روزه، سپر (در مقابل عذاب الهی) است، تا زمانی كه با دروغ یا غیبت دریده نشود. (یعنی پراكنده و بیتأثیر نشود.)
“
روزه، سپری (در مقابل) عذاب الهی است.