“
این كه در سختی باشم و بعد از آن منتظر آسایش باشم برای من محبوبتر است از این كه در آسایشی باشم كه بعد از آن سختی است.
“
با نیكوكاران همنشینی كن زیرا اگر كار خوبی انجام دادی، تو را ستایش میكنند و اگر گناهی مرتكب شدی، به تو به سختی سخن نمیگویند.
“
بدان كه پیروزی با صبر كردن و گشایش (در كارها) با رنج و گرفتاری به دست میآید و بعد از (هر سختی آرامش وجود دارد.)
“
بدبختترین افراد كسانی هستند كه فقر دنیا و عذاب آخرت بر آنها جمع شده است. (یعنی در دنیا و آخرت بدبخت باشند.)
“
بر هر یك از برگ و دانه درخت اسفند ملكی موكل است كه با آنها هست تا آنكه بپوسد و ریشهاش و شاخش غم و سحر را برطرف میكند و در دانهاش شفای هفتاد و دو درد هست.
“
برادران (دینی) زیادی داشته باشید زیرا خداوند شما شرم میكند از این كه بندهی خود را در روز قیامت، میان برادرانش، عذاب كند.
“
برای هر دردی، دارویی هست، پس زمانی كه داروها به درد برسند (به هر دردی همان داروی خودش پیدا شود و استفاده گردد) با اجازه و خواست خداوند بزرگ (آن بیماری) از بین میرود.
“
به تفریح رفته و بازی كنید زیرا من دوست ندارم كه در دین شما سختی (خشك مقدسی) دیده شود.
“
بهترین اعمال نزد حق تعالی سه چیز است: سیر كردن مسلمان گرسنه، یا قرض مسلمان را ادا كردن، یا غمی را از دل او برداشتن.
“
بهترین اعمال نزد خدا آن است كه كسی گرسنهای را سیر كند یا از طرف شخصی قرضش را پرداخت كند و یا از آن، غمی را برطرف سازد.
“
بهشت با سختیها و جهنّم با خواهشهای نفسانی، همراه است.
“
بیماران خود را با صدقه درمان كنید زیرا صدقه بیماریها و (هر چیزی كه به شما) عارض (شده است و از آن رنج میبرید) را از شما دور میكند.
“
پروردگارا! از فتنه زنان (كه میتوانند با بد بودن جامعهای را خراب كرده و با خوب بودن، مؤثرترین افراد باشند) و از عذاب قبر به تو پناه میبرم.
“
پروردگارا! در دنیا و آخرت به ما نیكی عطا كن و ما را از عذاب جهنّم محافظت نما.
“
پروردگارا! مرا بر سختیها و رنجهای مرگ، یاری بده.
“
پیروزی با صبر و گشایش (رهایی) با رنج همراه است و به دنبال هر سختی، یك آسانی وجود دارد.
“
تدبیر (مدیريّت در امور زندگی داشتن) نصف مخارج زندگی است و دوستی (ارتباط) با مردم، نصف عقل و غم، نصف پیری و كمی زن و فرزند، نصف آسایش است.
“
جز با سختی و فشار، بردباری به دست نمیآید و با تجربه، حكمت و دانش حاصل نمیشود.
“
جماعت (با هم بودن) رحمت و جدایی (دور از جماعت و تنها بودن) عذاب است (انسانِ تنها بیشتر در تندباد حوادث قرار می گیرد.)
“
جهاد بر چهار نوع است: فرمان به كار خوب و نهی از كار بد و راستی در موقع صبر (سختی و فشار باعث دروغ نشود) و انزجار از شخص فاسق.