به این زمین گرد كه به سرعت می گردد بنگر كه درمان ما در آن است و درد ما نیز. نگاه كن و ببین كه نه گردش زمانه آن را می فرساید و نه رنج و بهبودی حال بشر آن را به آتش می كشد، نه آرام می شود و نه همچون ما تباهی می پذیرد.


فردوسی

896

دانش، ارزش آن را دارد كه برای آن رنجها بكشی.


فردوسی

896

رنج منتهی به گنج را كسی خریدار نیست.


فردوسی

896

كسی كه خرد ندارد، همواره از كرده های خویش پشیمان و در رنج است.


فردوسی

896

آن كه آفریننده و باشكوه است، در این جهان رنجهای بسیار خواهد دید.


فردوسی

896

نخستین مرحله ی شناخت آفرینش همانا خرد است؛ چشم و گوش و زبان سه نگهبان اویند كه ناگزیر هر چه نیكی و شر است از همین سه ریشه می گیرد.


فردوسی

896

مکن بد میآمیز با بد گران - ز بد کردن بد گران کن کران
<br>نکویی کن و سوی نیکی گرای - بدین از تو خشنود گردد خدای 


فردوسی

896

E